A great start

Pas geleden was de jongen hier aangekomen. Als één van de eerste dingen had hij zich aangemeld bij een school. Een school die hem wel wat leek, Nigrum Luna Academy. Dyon hoopte erg dat die school niet zo streng was in de regels zoals zijn vorige waarvan hij werd afgetrapt omdat hij te "losbandig" was. Ja, het klopte dat hij een hekel had aan regels. Het klopte dat hij meer grappen wou uithalen dan leren. Maar daar was het echt heftig. Er was geen dag voorbij gegaan dat hij eens niet moest nablijven, of strafregels moest schrijven. Die pijn voelde hij nog in zijn hand. Dyon wreef even met zijn linker hand over zijn rechter handpalm. Hij was blij dat hij daarvan af was, maar hij moest niet te vroeg juichen, wist hij. Misschien dat deze school wel net zo was. Langzaam ebten zijn gedachten weg en belandde hij weer in de echte wereld. Zijn heldere blauwe ogen keken naar de winkels, gebouwen en naar de mensen. Stuk voor stuk nam hij ze in zich op, tot zijn blik viel op een supenmarkt. Niet heel groot, en niet té klein. Daar besloot hij heen te gaan, aangezien zijn maag aardig leeg voelde. Hij stapte op het winkeltje af en opende de deur, waar hij doorheen stapte. Voor een supermarkt, die niet heel groot was, was het behoorlijk druk. Er liepen vrouwen, kinderen en hier en daar een man. Dyon liep langzaam tussen de rekken door, al kijkent naar de producten die er lagen. Hij zocht naar iets, iets lekkers of vullends maar het moest betaalbaar zijn. Dus onder de één euro, want dat was alles wat hij mee had. Bij de lolly's blijft hij staan. Hij had zo'n mega lolly op het oog, die hij onmogelijk helemaal in zijn mond kon krijgen. Die wou hij hebben! Hij keek naar de prijs. Eén euro twintig. Twintig cent teveel dus. Dat ging niet door, tenzij... Zonder na te denken pakt hij de lolly vast, kijkt even om zich heen en als de kust veilig is, stopt hij de lolly in de binnenzak van zijn zwarte jas. Het was toch maar een lolly, niemand die 'm zou missen. Onschuldig liep hij de rest van de rekken bijlangs, om niet op te vallen. Als hij alles heeft gehad, loopt hij zo normaal mogelijk naar de deur toe. Bijna gehaalt ging er door hem heen. plots hoorde hij een luide "hé!". Geen moment wachtte hij meer. Als een speer rende Dyon de supermarkt uit, maar onder het rennen viel de lolly uit zijn zak. 'Dahm!' Mompelde hij en keek er over zijn schouder naar. Even had hij in gedachten terug te rennen en de lolly te pakken. Toch liet hij dat maar achterwege, voordat hij gepakt werd. Dyon rende nog een heel stuk door en hielt uiteindelijk stil bij een bankje. Licht hijgend plofte hij erop. 'Mission failed.'





- Cira

Cira moest wat dingen in te kopen om op har kamer te houden, ze had al een kluis gevonden zodat haar kamergenootje er niet bij kon, daar had ze haar belagerijkte spullen in zitten en je kan wel raden dat het een grote kluis is want daar zaten al haar sieraden in maar wat te knabbelen had want het eten op schoo lwas wel lekker maar ze had suiker nodig, ze had kleurstof nodig, dus was ze naar ignis gegaan om daar wat dingen te zoeken. Ze liep naar de snoep afdeling en pakte wat hete ballen, popcorn, andere zure dingen en ze miste nog iets, ze wist niet wat, Ze had al wat flessen met cola in haar kluis staan maar ze miste iets, en toen vloog het in haar hoofd en ze knipte met haar vingers, lolly's dat was het, het was lekker en je kon er lang mee doen, ze liep op de lolly's af en keek vebaast naar een jongen die een enorme lolly in zijn zwarte jas stopte, fijn dat was de laatste grote lolly, die moest ze hebben en de jongen was niet van plan om het te kopen dus riep ze boos "hé!" Ze zag de lolly vallen en dat was al genoeg, ze liep rustig op de lolly af en pakte die op, daarna pakte ze nog een zak met kleine lolly's en liep naar de kassa, toen ze had afgerekend stopte ze alles in haar schouder tas en liep naar buiten, de zon scheen in haar gezicht en haar blonde haar bewoog zachtjes mee met de wind, ze liep richting het park en grijnsde toen ze de jongen zag die het lolly probeerde te stelen, Ze liep naar hem toe en hield de lolly recht voor zijn neus 'geef me 1 goede rede hoezo ik dit verleidelijke ding aan jou zou moeten geven.' Zei ze plagerig, als de jongen het lolly zou proberen te pakken zou ze hem wegstoppen.

Zijn benen strekte hij ontspannen voor zich. Het was nu maar hopen dat die kassa gast niet achter hem aan was gekomen, of naar hem ging zoeken. Nee toch? De lolly was immers onderweg gevallen, dus hij had 'm niet gestolen. Dyon opende zijn jas een stukje en keek naar de binnenzak met een behoorlijk pissige blik. Al die moeite voor zo'n domme lolly en dan is die zak niet groot genoeg. Misschien moest hij 'm, als hij thuis was, wat groter laten maken. Voor het geval dat hij ooit weer eens zoiets ging flikken. Ooit, de komende tijd zou hij zich stil houden en niet meer naar die winkel gaan. Stel je voor dat ze hem herkenden! Normaal gesproken had hij daar niks om gegeven, maar nu was het zijn eerste dag hier. En die eindigde zo. Vermoeid zuchtte Dyon. Het leven was ook niet niks. Plots doemde er een lolly op in zijn gezichtsveld. Zijn blik gleed van de lolly naar de hand die 'm vast hielt en volgde toen die arm. Uiteindelijk eindigden zijn ogen bij een meisje, die hij naar zijn weten niet eerder had gezien. 'geef me 1 goede rede hoezo ik dit verleidelijke ding aan jou zou moeten geven.' Zei ze plagerig. Dyon's pissige blik klaarde op. Een twinkeling kwam in zijn ogen, terwijl hij ondertussen een geweldig antwoord probeerde te verzinnen om die o zo lekkere lolly te verdienen. Nou... Of die lekker was wist hij niet, nóg niet. 'Ik heb er harder voor gewerkt dan jou,'grijnsde hij. 'Een poging tot.' Mompelde hij toen binnenmonds. Dyon keek haar grijnzend aan. 'Is dat reden genoeg om mij die lolly te geven?' Als ze dat niet zou doen, dan zou hij wel proberen om het af te pakken, ondanks dat hij haar helemaal niet kende.

Ze keek nu eens goed naar de jongen, hij had zwart haar, en had blauwe ogen en daar moest Cira om glimlachen en zeker toen hij haar in de ogen keek, 'Ik heb er harder voor gewerkt dan jou,' grijnsde hij. 'Een poging tot.' Mompelde hij toen binnenmonds. Cira lachte en trok de lolly terug, tja kijk er zou nooit ee ngoede antwoord komen want die lolly was voor iemand anders bestemd maar goed ze vodn het leek om de jongen gewoon te plagen dus tja. 'Is dat reden genoeg om mij die lolly te geven? Ze grijnsde terug 'Sorry, maar weetje zo een lolly komt niet altijd voor.' Ze liet hem in haar tas glijden en haalde wat plukken haar weg die voor haar ogen vielen, toevallig dat de wind draaide en ze de geur in haar neus kreeg, hij kwam van black moon school en Cira keek hem onderzoekend aan, wie was deze jongen maar ze meost zich rustig houden 'Nouja, fout antwoord dus ik heb hier niks meer te zoeken, bye.' Ze knipoogde voordat ze weer verder ging, haar zwarte hakken kon je duidelijk op steen horen en ze hield haar oren gespitst wachtend tot de jongen iets ging doen.

Yes dacht hij. Die lolly is binnen! De goede hoop in hem groeide helemaal toen hij haar eerst zag glimlachen. Misschien waren niet alle goeie mensen uit te wereld verdwenen. Of ze zat nu gewoon met hem te dollen... En dat laatste scheen nog waar te zijn ook. Zijn hoop die zich had opgebouwt, verdween als sneeuw voor de zon toen hij haar hoorde lachen en de lolly weg zag stoppen. Dyon had niet eens de tijd gehad om het proberen af te pakken. De twinkeling in zijn ogen doofde langzaam. Sorry, maar weetje zo een lolly komt niet altijd voor.' Dat was waar... 'je bent heel gemeen bezig, weet je dat?' Grinnikte hij. Tsja, hoewel hij die lolly graag had gehad, vond hij het geen reden om er ruzie om te maken. Zij had 'm tenslotte eerlijk gekocht en hij was ook geen klein kind meer die zou gaan zitten janken omdat die niet kreeg wat hij wou. En hij dacht ook niet dat dit de enigste winkel was met die lolly's. Dyon keek haar nog eens aan en nam haar in zich op. 'Nouja, fout antwoord dus ik heb hier niks meer te zoeken, bye.' Hij stond op. 'Wacht even.' Zei hij. 'Weet jij misschien welke kant Nigrum Luna Aademy op is? En welke Ingenoisi Dracones Academy?' Het was zijn eerste keer hier, in de stad, en hij wou wel graag weten waar de school was, vanaf Ignis. Dyon verdwaalde niet graag en kaarten lezen was niet bepaalt zijn specialiteit. 'Mijn naam is trouwens Dyon. Gallardo.'

'je bent heel gemeen bezig, weet je dat?' Grinnikte hij. Cira glimlachte breed 'Fijn dat je tegen je verlies kan.' Zei ze en liep weg maar toen draaide ze zich om toen ze hem iets hoorde zeggen: 'Wacht even.' Zei hij. 'Weet jij misschien welke kant Nigrum Luna Aademy op is? En welke Ingenoisi Dracones Academy?' Ze keek hem onderzoekend aan en knikte, ja ze wist het donders goed waar die 2 scholen lagen, 'Mijn naam is trouwens Dyon. Gallardo.' Ze glimlachte en liep terug naar hem 'Cira Stoken, Goed de ingenoisi dracones Academy ligt van af hier naar het noorde, het is neit zo ver vandaan, en tja de andere, daar moet je wel een tijdje vliegen want je zuidwaarts en langs Caeli, Aqua en Terra om daar te komen.' Ze glimlachte 'maar jij bent zeker van Nigrum Luna Academy.'Vroeg ze liefjes en pakte uit een zak ee nkleine lolly en stopte die in haar mond, pakte toen nog één en gaf het aan Dyon.

Hmm, ze was tenminste nog wel zo vriendelijk zich om te draaien om hem het antwoord te geven. Dyon glimlachte flauw terwijl ze terug naar 'm liep. 'Cira Stoken, Goed de ingenoisi dracones Academy ligt van af hier naar het noorde, het is neit zo ver vandaan, en tja de andere, daar moet je wel een tijdje vliegen want je zuidwaarts en langs Caeli, Aqua en Terra om daar te komen.' Oh, juist. Natuurlijk lag zijn school weer mijlen ver weg. Niet dat Dyon dat zon groot probleem vond. Het was een prima kans om een betere conditie op te bouwen, zodat hij, misschien, ooit eens zijn vader kon verslaan met de twee hondert meter sprinten. Hij was wel sneller dan zijn vader, maar hij had niet zo'n beste conditie als die ouwe man. Niet die uithoudingsvermogen. Mensen vonden Dyon zelf al... Energiek. Maar als ze een dag bij zijn vader waren, zouden ze wel wat anders zeggen. 'Aangenaam,' was zijn eerste reactie, glimlachent.'Bedankt voor de informatie, dat stel ik erg op prijs.' Nee, verdwalen deed hij nu niet meer, zolang hij maar in gedachten hielt dat Ingenoisi noord was en Nigrum zuid. Zo moeilijk om dat te onthouden was het toch niet? 'maar jij bent zeker van Nigrum Luna Academy.'Vroeg ze liefjes. Dyon knikte eenmaal. 'Dat klopt ja. En op welke zit jij?' Dankbaar nam hij de kleinere lolly aan. Even hielt hij 'm in zijn hand en stopte die toen in de zak van zijn jas. Die zou hij wel bewaren voor wat later. 'Bedankt,' glimlachte hij. 'Heb jij soms ook zo'n liefde voor lolly's?' Grinnikte hij toen.

'Aangenaam,' was zijn eerste reactie, glimlachent.'Bedankt voor de informatie, dat stel ik erg op prijs.' Ze glimlachte en knikte, eigenlijk had ze zin om weg te lopen want deze jongen verveelde haar, 'Dat klopt ja. En op welke zit jij?' hij nam haar lolly aan en stopte in zijn zak 'Nouja ik ben eigenlijk richting noord gegaan dus op ingenoisi dracones Academy, mijn ma wou niet dat ik naar een gewelddadig school ging dus tja, ik moet wel naar een brave school.' Ze glimlachte. 'Bedankt,' glimlachte hij. 'Heb jij soms ook zo'n liefde voor lolly's?' Grinnikte hij toen. Ze dacht even en schudde haar hoofd 'ik ben meer jongens lief hebber maar ik heb suikernodig om met mij kamergenoot door te komen dus ze kan vanavond een hypere Cira verwachten.' Ze grijnsde terwijl ze er aan dacht, tja door iets te veel suiker werd Cira heel erg hyper en dat vond haar kamergenootje vreselijk.

'Nouja ik ben eigenlijk richting noord gegaan dus op ingenoisi dracones Academy, mijn ma wou niet dat ik naar een gewelddadig school ging dus tja, ik moet wel naar een brave school.' Dyon trok een wenkbrauw op. Gewelddadig? Braaf? Mhaha, hij had toch de goeie school uit gekozen! Hij kon wel een rondje dansen, maar hij hielt zijn enthousiasme in. De wil om naar school te gaan werd groter. Natuurlijk was hij niet zo'n persoon dat ervan hielt om elk uur een potje te knokken, maar een gewelddadige school betekende lol. 'Serieus? Je luister naar je moeder?' Zei hij met een grijnsje. 'Of was het toch je eigen keus?' Het leek hem sterk dat ze onder dwang naar de Ingenoisi academy ging. Ze zou het zelf vast ook wel willen. 'ik ben meer jongens lief hebber maar ik heb suikernodig om met mij kamergenoot door te komen dus ze kan vanavond een hypere Cira verwachten.' Jongens liefhebber, natuurlijk, dat antwoord had hij kunnen verwachten. Dyon grinnikte zachtjes. 'Ah ja, een kamergenoot irriteren, altijd grappig.' Grinnikte hij. Eén keer had hij een kamergenoot gehad. Eéntje waarmee het gewoon leuk was om die in de maling te nemen. Dyon wist nog dat hij eens doorzichtige plakband aan de deurpost had geplakt en zodra die gast binnenkwam, dat die met zijn gezicht er vol in liep.

'Serieus? Je luister naar je moeder?' Zei hij met een grijnsje. 'Of was het toch je eigen keus?' Ze haalde har schouders op 'mijn meoder had ook wel haar stem er in maar ik had geen zin om op een school te zitten war de headmaster je slaat als je het niet goed doet.' Ze glimlachte toen hij grinnikte 'Ah ja, een kamergenoot irriteren, altijd grappig.' Grinnikte hij. Ze knikte 'precies en ze mag heus wel wat hebben nadat ze 1 van mijn jongens had eggejaagd met haar slang, die arme jongen hij was er bijna door gebeten, en hij zakte bijna door zijn benen toen ik in zij narmen sprong omdat die slang langs mijn benen kroop.' Cira trilde, ze voelde nog steeds het glibberige schubbe er van, brr.

Ze haalde har schouders op 'mijn meoder had ook wel haar stem er in maar ik had geen zin om op een school te zitten war de headmaster je slaat als je het niet goed doet.' S-slaan? Oké, vechten op z'n tijd vond hij helemaal niet erg. Oh nee, volgens hem werd je er hard van. Het was een goeie les, in zijn ogen. Je leerde je verdedigen, aanvallen en je kracht te gebruiken. Nou, beter kon het niet toch? Maar het idee dat de headmaster sloeg, viel hem wat tegen. Dat was immers een volwassen man, met meer kracht, en je mocht niet terug slaan ook nog niet. Toch wist Dyon niet zo goed of hij dit wel geloven moest. Het kon ook een gerucht wezen. Een leugen dat door iemand in de wereld was gebracht. 'Wie zegt dat dat waar is? Heb je 't hem zien doen?' Vroeg hij met opgetrokken wenkbrauw. Ze knikte 'precies en ze mag heus wel wat hebben nadat ze 1 van mijn jongens had eggejaagd met haar slang, die arme jongen hij was er bijna door gebeten, en hij zakte bijna door zijn benen toen ik in zij narmen sprong omdat die slang langs mijn benen kroop.' Weer grinnikte Dyon. 'Natuurlijk, stel je voor dat die jou beet.' Meiden ook... Bij elk beest dat niet schattig is, niet tam en niet schoon was, gaan ze gelijk panisch lopen doen.

'Wie zegt dat dat waar is? Heb je 't hem zien doen?' Vroeg hij met opgetrokken wenkbrauw. Ze keek naar hem 'mijn ex zit er op en ik kreeg van die verhalen te horen enzo, het is niet bepaald leuk maar i kheb over alle scholen wat interessante verhalen die alleen de leerlingen weten.' Ze glimlachte geheimzinnig. Met haar ex uit nigrum had ze een paar maanden maar toen werd hij saai dus had ze hem gedumpt, hij was wel lief maar uiteindelijk werd hij vervelend. Weer grinnikte Dyon. 'Natuurlijk, stel je voor dat die jou beet.' Ze kreeg een grijns 'ik vind huisdieren prima maar het was een enorme slang die ik nooit in ons kamer heb gezien dus het was best wel schrikken. ' Ze glimlachte scheef, Ze was niet zo dol op slangen, zeker die je konden wurgen 'heb jij eigenlijk een huisdier?' vroeg ze nieuwsgierig

Ze keek naar hem 'mijn ex zit er op en ik kreeg van die verhalen te horen enzo, het is niet bepaald leuk maar i kheb over alle scholen wat interessante verhalen die alleen de leerlingen weten.' En toen glimlachte ze geheimzinnig. Wel, het leek erop dat het toch waar was. Nou ja, niks aan te doen nu. Dyon had zijn keuze gemaakt en hij wou het eerst een poosje aanzien voordat hij ging oordelen. 'Oeh wauw, dat klinkt heel spannend,' was zijn sarcastische reactie. Alsof hem het wat kon schelen wat de verhalen over die andere scholen waren. Daar had hij niks mee van doen. 'ik vind huisdieren prima maar het was een enorme slang die ik nooit in ons kamer heb gezien dus het was best wel schrikken. ' Dyon knikte eens. 'Dan snap ik het wel ja. Maar heeft ze dat beest nog steeds dan?' Vroeg hij. 'heb jij eigenlijk een huisdier?' vroeg ze nieuwsgierig. 'Ja...' Antwoorde hij langzaam. Zero, zijn kat, waar was die eigenlijk? Sinds gisteravond had hij die niet meer gezien. 'Een kat, Zero.' Bedenkelijk keek hij eens voor zich uit. 'Heb jij een beest?' Een slang vast niet. Misschien een hondje? Zo'n kleintje dat leek op een cavia. Daar leek ze hem wel een typetje voor.

Oeh wauw, dat klinkt heel spannend,' was zijn sarcastische reactie. Ze draaide met haar ogen tja het waren jongens dus ze konden niks aan doen dat ze geboren worden zod ner nieuwsgierigheid. Dyon knikte eens. 'Dan snap ik het wel ja. Maar heeft ze dat beest nog steeds dan?' ze snoof 'ik zal blij zijn als hij er niet meer was, als ik wakker word zie is het eerste wat ik hoor gesis, brr haar helft van de kamer is vol met een terrarium die net zo groot is als mijn klerenkast voor dat beest.' Ze rilde. 'Ja...' Antwoorde hij langzaam. Ze keek nieuwsgierig. 'Een kat, Zero.' Bedenkelijk keek hij eens voor zich uit. 'Heb jij een beest?' Ze glimlachte 'wat schattig, een katje, leuke beesten maar ik be nvan mening dat dieren zelf hun bazen moeten kiezen in plaats van andersom.' Ze glimlachte 'dus ik heb nog gee ndier gevonden.' Ze lachte breed, tja dieren moesten hun eigenbazen kiezen.

Als ze met haar ogen draait, grinnikt hij even. Hij was niet bepaalt iemand die zich daarvoor interesseerde. Meeleven met een meisje kon hij ook niet tenzij ze echt precies hetzelfde hadden meegemaakt en waarvan hij zelf wist hoe dat voelde. Ze snoof 'ik zal blij zijn als hij er niet meer was, als ik wakker word zie is het eerste wat ik hoor gesis, brr haar helft van de kamer is vol met een terrarium die net zo groot is als mijn klerenkast voor dat beest.' Dyon kon het niet laten even te lachen. 'Het is wel duidelijk dat ze veel van die slang houd. Al kan ik me dat niet voorstellen. Kan je eens een foto maken en me dat dan laten zien? Ik wil wel eens zien hoe overdreven dat mens is.' Het was nog maar de vraag of ze elkaar ooit wel eens weer zouden zien. De kans was klein, aangezien het hier zo ontzettend groot was. 'wat schattig, een katje, leuke beesten maar ik ben van mening dat dieren zelf hun bazen moeten kiezen in plaats van andersom.' Ze glimlachte 'dus ik heb nog gee ndier gevonden.' Ze lachte breed. Dyon knikte. 'Daar heb je wel een punt,' zei hij. 'Je vind vast ooit nog wel een dier. Maar heb je niet een klein beetje voorkeur?'

Ze keek nijdig toen ze hem zag lachen, het was niet grappig! 'Het is wel duidelijk dat ze veel van die slang houd. Al kan ik me dat niet voorstellen. Kan je eens een foto maken en me dat dan laten zien? Ik wil wel eens zien hoe overdreven dat mens is.' Ze haalde haar schouders op 'Als jij je mobielnummer geeft kan ik het ook sturen.' Zei ze met een scheve glimlach. Dyon knikte. 'Daar heb je wel een punt,' zei hij. 'Je vind vast ooit nog wel een dier. Maar heb je niet een klein beetje voorkeur?' Cira grinnikte 'Zolang het geen slangen, spinnen, muizen en ratten zijn vind ik alles best.' Ze glimlachte en keek naar Dyon en schatte hoe lang ze met hem zal kunnen blijven, een week? misschien zelfs minder als het zo verder ging want zelf hield Cira van opvliegerige, sport types, dus eigenlijk van jongens waar je nooit mee verveelde.

Ze haalde haar schouders op 'Als jij je mobielnummer geeft kan ik het ook sturen.' Zei ze met een scheve glimlach. Ooh ja, dat kon ook nog. 'Dat is wel handiger ja.' Grinnikte hij en hij voelde eens in zijn zakken. Nope, daar was hij al bang voor, geen mobiel en hij wist zijn mobiele nummer niet uit zijn hoofd, aangezien hij net een nieuw nummer heeft. Twee dagen geleden had hij zijn mobiel vermoord, door er in zijn drakenvorm erop te gaan staan. Het technologische ding was in duizenden stukjes verbrijzeld en zelfs de SIM-kaart was gebroken. 'Ik heb op dit moment niks bij me, zeg me jou nummer maar, ik onthoud het wel.' Dat zei hij nou wel, maar of hij het waar kon maken was een tweede. Cira grinnikte 'Zolang het geen slangen, spinnen, muizen en ratten zijn vind ik alles best.' Dyon grinnikte. 'Natuurlijk.' Zijn blik viel op een snoepwinkel, een klein stukje verderop. 'Ik ga kijken of ik daar nog zo'n grote lolly kan jatten.' Ja, hij wou nog steeds zo'n ding. En nu had hij ook een perfect ontsnappings plan; het pandje tegenover de winkel lag langs een steegje, en in dat steegje was een regenpijp aan het pand gemonteerd, een perfecte plek om omhoog te klimmen en te ontkomen.

'Dat is wel handiger ja.' Grinnikte hij en hij voelde eens in zijn zakken. Ze kon al raden dat hij geen mobiel bijzich had en grinnikte, en zocht alvast door haar tas maar ze had geen pen bij zich en alleen een make-up tasje waar je handige dingen kon vinden. 'Ik heb op dit moment niks bij me, zeg me jou nummer maar, ik onthoud het wel.' Ze knikte niet overtuigd, die jongen zou zeker haar mobiele nummer krijgen. Ze keek naar een snoepwinkel 'Natuurlijk.' Zijn blik viel op een snoepwinkel, een klein stukje verderop. 'Ik ga kijken of ik daar nog zo'n grote lolly kan jatten.' Ze grijnsde en knitke maar voor dat hij weg ging pakte ze zijn arm en schreef aa nde binnen kant van de onderarm met een eyeliner haar mobiel er op, voor de zekerheid als je het niet haalt, maar ik zal je wel helpen.' Ze knipoogde en liep met hem naar binnen, meteen ging ze naar de kassa waar een knappe jongen was, ze glimlachte naar hem 'ehm, kan je mij misschien helpen.' Vroeg ze charmant.

(ze praat de hele tijd met hem maar ik schrijf verder waar ze het over hebben maar de man achter de kassa is afgeleid )

Ze knikte, maar niet echt overtuigd. Wauw, wat hadden mensen toch weer een goeie dunk over hem. Maar niet heus. Al moest hij wel toe geven dat hij er niet uitzag als iemand die veel leerde en dingen gemakkelijk kon onthouden. Hij kón het wel onthouden, maar hij was altijd te lui om zijn best daarvoor te doen. Voor toetsen deed hij dat ook altijd. Pas leren op de dag zelf en dan maar hopen dat de helft was blijven hangen. En altijd was hem nog gelukt om voldoendes te halen. Net als Dyon zich om wilt draaien, voelt hij dan zijn arm word vastgepakt. Hij grinnikte toen hij zag dat ze haar nummer op zijn arm schreef. Met een één of ander make-up ding. 'Voor de zekerheid als je het niet haalt, maar ik zal je wel helpen.' Ooh, fijn! Nu moest het hem wel lukken. 'Thnx,' grijnsde hij. Als ze naar binnen lopen, slaat hij gelijk af, richting de gedeelte met lolly's. Eerst kwam hij voorbij de zurematjes. Die kon hij ook wel mee nemen. Hij pakte zo'n zakje vast en wist die in zijn zakken van zijn jas te stoppen, zonder dat iemand het zag. Daarna liet hij de mega lolly liggen en pakt er één van. Die stopt hij in zijn mouw. Zo die kon hij niet meer verliezen. Vluchtig keek hij naar Cira, die druk aan het praten was met de kassa jongen. Slecht eigenlijk, dat wij mannen zo makkelijk te manipuleren waren. Dyon loopt sneaky naar de deur, kijkt nog eens achterom, en rent dan weg. Hij rende naar het steegje en haalde de lolly uit zijn mouw. die nam hij tussen zijn tanden. Zijn scherpe hoektanden zorgden ervoor dat de stok niet weggleed. Hij greep de waterpijp vast, zette zijn voeten tegen de muur en hij wist zo naar boven te klimmen, naar het dak.



~Haha, oké :-)

Ze bleef maar naar de jongen grijnsde terwijl ze naar verschillende snoepgoed vroeg of ze al binnen waren, eigenlijk had ze de jongen al in haar zak toen ze even met haar haarlok speelde maar goed, jongens waren speelgoeden en ze vond het leuk om mee te spelen. Toen ze zag dat Dyon richting het deur liep bukte ze zich naar voren en drukte haar lippen op die van de jongen, hij sloot natuurlijk zijn ogen om er van te genieten en ze lachte in zich zelf over hoe makkelijk jongens waren, ze nam afscheid en had een hele tas vol snoepgoed, ze keek naar buiten of ze Dyon ergens zag en toen ze hem niet zag liep ze naar de bankje en ging daar zitten terwijl ze door haar tas naar iets lekkers zocht.

Dyon was op de rand van het dak gaan zitten. Hij had een soort liefde voor hoge plekken, hij had dan meer uitzicht en hoog boven de grond was een prima schuilplek, want weinig mensen keken naar boven. De zure matjes haalde hij uit zijn zak en legde de grote lolly naast hem. Tevreden keek hij ernaar. Het was gelukt, en zonder Cira was dat waarschijnlijk niet gelukt. Ja, hij was er dankbaar voor. Want niet veel mensen zouden hem helpen met iets stelen. Al leek ze er zelf ook wel profijt van te hebben. Hij greens toen hij haar de winkel uit zag lopen en op en bankje ging zitten. Hij zag dat ze iets aan het zoeken was in haar tas. Er zat vanalles in, kon hij zien, maar wat wist hij niet precies. Dyon pakte de zurematjes en gooide die naast haar op het bankje. Gelukkig bleef het daar ook liggen en gleed het er niet af. 'Dat is voor jou,' riep hij vanaf het dak. 'Omdat je geholpen hebt.' Daarna stond hij op en ontdeed de lolly van z'n verpakking.

Ze zag zurematjes op haar bankje landen 'Dat is voor jou,' riep hij vanaf het dak. 'Omdat je geholpen hebt.' Ze grijnsde fijn nu had ze 3 pakjes van zurenmatten als het neit meer zijn. Ze stopte ze toch in haar tas e ngrijnsde 'sms mij maar sne ldan zal i kde foto's sturen.' Riep ze terug en zwaaide naar hem, het werd laat en ze moest zelf nar huis, ze had niet echt zin om naar huis te gaan waar haar vader op haar zat te wachten en als hij er achterkwam wat ze gekocht heeft word hij zeker neit blij, toen ze ver genoeg van de parkje was pakte ze een schoonmak doekje en begon haar gezicht af te vegen en keek in haar spiegeltje, je zag de blauwe plek op haar wang duidelijk 'ze had zo lang volgehouden om ongedeert uit de strijd komen en net nu ze kleren kwam halen kreeg ze weer een klap, zo kon ze zich echt niet op school vertonen! Er liep een traan over har wang en die veegde ze weg, huile nwas een teken van zwakheid, zei ze tegen zich zelf.

(kies zelf maar, volg je haar of sluiten we de topic af?)

Dyon hielt de lolly goed vast en keek er eens nauwkeurig naar. Hoe, in vredesnaam, kon hij beginnen? Het was zo groot, dat hij het nog niet precies wist. Hij keek even naar Cira, die het pakje in haar tas stopte. 'sms mij maar sne ldan zal i kde foto's sturen.' Riep ze terug en zwaaide naar hem. 'Zal ik doen,' en hij zwaaide terug. Dat make-up gedoetje zou vast niet lang blijven zitten. Of juist wel en dan moest hij vanavond goed boenen om het eraf te krijgen. Dyon keek haar even na en liep toen verder het dak op, naar een soort ijzeren kast waar vast elektronica in moest zitten. Rustig liet hij zich daarop zakken en begon maar met de lolly. Eerst een aantal keren likken en dan met zijn hoektanden stukken proberen af te breken. Dat laatste lukte hem een aantal keer, zodat er een misvormde lolly overbleef, maar die hij wel in zijn mond stoppen kon. En dat was ook wat hij deed. Nadat hij een poosje gezeten had, stond hij op om verder te gaan. Dyon wandelde het dak over totaan de rand en keek eens naar beneden. Eigenlijk wou hij eerst springen, maar haalde dat weer uit zijn hoofd, voordat hij nog wat brak. Daarom liet hij zijn drakenvleugels tevoorschijn komen en vloog rustig van het dak af. Als zijn voeten de grond weer voelen, laat hij de vleugels weer verdwijnen. Tevreden wandelde hij verder. Geen idee hebbent welke kant hij nou precies op ging.



~Dat maakt mij écht niet uit..

Toen haar make-up eindelijk af was, ging ze op een steen zitten en pakte haar tas en haalde de inhoud er uit. vor haar lag een hele berg snoep en ze zocht er wat lekkers uit, ze pakte het pakje met vuurballen en stopte 1 in haar mond en pakte haar spiegeltje en bekeek haar wang nog is goed, morgen zou ze wel haar ogen versieren zodat de blauwe plek niet zichtbaar was als ze naar de disco ging, maar goed de mensen wisten dat haar vader hard was en niemand durfde met haar mee naar huis te lopen want één van de dingen waar hij niet van hield was dat zijn dochter steeds nieuwe jongens naar huis mee bracht, Cira draaide haar hoofd met een ruk om toen ze voetstappen hoorde en uit haar mond ontsnapte een vuurstraal richting diegene die aankwam, door de vuurbal in haar mond was haar vuur een stuk heter. maar toen ze de hoofd herkende stopte ze meteen en gromde kwaad, wat moest die jongen hier, dit was niet eens de richting van Nigrum Luna academy.

Vrolijk liep hij verder, niet lettend op de mensen in de omgeving. Ze waren oninteressant doordat ze zich zo normaal gedroegen, als volwassenen die amper humor meer hadden en alleen serieus bleven. Natuurlijk was een beetje serieus blijven wel belangrijk, maar niet de hele tijd. Niet acht uur per dag. Hij zou dat niet eens vol kunnen houden, tenzij je hem een halve verdoving gaf of drugs. Dyon brak weer een stuk van de lolly af en slikte dat door. Hij voelde dat er niet heel veel van over was. Hmm, dat ging eigenlijk best snel. Ze hadden die lolly nog wel groter mogen maken. Hij schrok op uit zijn gedachten toen hij iets op zich af zag komen. Het was warm. Heel warm. Zijn ogen worden groot als hij ziet dat het vuur is. Dan worden enkel zijn pupillen rood en hij veranderde naar draak. Dit vuur was veel heter dan normaal, en daarom verdedigde hij zich door zijn bek open te doen en er ook een vuurstraal uit te laten komen, precies tegen de andere straal. Het vuur "pluimpje" op de punt van zijn staart werd daarbij ook sterker. plots verdween de andere vuurstraal, en dus klapte hij zijn bek weer dicht. Als hij ziet wie de dader is van die aanval, gromde hij. Waarom deed ze dat in hemelsnaam?!